Batterijdoos 1

Ze zitten er lekker strak in, cel 29 t/m 32. Eigenlijk is dit dus doos drie, en werk ik - weer eens - achterstevoren.

Zwarte dozen

Er is weer eens van alles gaande. Om te beginnen, er zijn grote gaten gezaagd in mijn onvervangbare, en toch in zo aardige staat verkerende klassieker. Volkomen roestvrij plaatwerk heb ik in een regen van vonken uit de bodem geslepen, om plaats te maken voor de batterijen. Een bevriende metaalwerker in Gouda heeft uit 1,2mm staal een paar fraaie kisten gezet, die zonder twijfel het dikste plaatwerk vormen dat ooit in een Eend is toegepast. Jammer genoeg zijn de naden in één keer gelast, waardoor de plaat een beetje is gaan trekken, wat je vooral goed gaat zien als er glanzende verf op zit.
Na veel gepieker heb ik een goede manier gevonden om de bakken aan de auto vast te maken, op zo'n manier dat ook een norse keurmeester er waarschijnlijk vrolijke liedjes van gaat fluiten. Vooral de achterste bak, met 140 kilo aan blauwe blokjes aan boord, moet erg stevig vast zitten aan de rest van de auto.
De voorste twee bakkies trouwens ook, al wegen ze slechts 20 kilo per stuk. Ze passen mooi naast de motor (die over een week of twee arriveren gaat!) en zorgen voor een zo laag mogelijk zwaartepunt. Die bak achterin hangt trouwens zó laag, dat de wegligging van deze e-eend wel eens een stuk beter zou kunnen worden dan wat we al gewend waren. Met alle batterijen er in lijkt het wel alsof er stabilisatorstangen op zitten. Het geheel is véél minder topzwaar. Ik kan niet wachten om er de weg mee op te gaan.
De bakken zitten op zo veel mogelijk originele sterke bevestigingspunten (van o.a. benzinetank en trekhaak) vast aan het chassis. Verder ligt de achterbak rondom precies passend met een dempend laagje neoprene in de koets, zodat hij nog eens extra afgesteund wordt. De voorste bakken zitten direct op de chassisbalken geschroefd, en worden onderling met hoeklijn verbonden. Dat geeft me dan meteen een mooie bevestigings-'tafel' voor de toverdoos waar regelaar, hoofdrelais en nog wat andere zaken in verzameld zitten. Alles fijn met RVS bouten vastgezet, wat is het toch heerlijk om met kwaliteitsspul te werken! (dit is natuurlijk een licht ironische opmerking, voor een eenden-sleutelaar)

Intussen is één van Polens grootste staalfabrieken bezig met het vervaardigen van de verbindingsplaat en het speciale vliegwiel, nodig om de oude versnellingsbak met de nieuwe elektromotor te verbinden. Er was nogal wat verwarring over mijn BTW-nummer en KvK registratie, in Polen kennelijk heel erg belangrijk. De volgende keer gaan we waarschijnlijk met een iets kleiner bedrijfje in zee. Hoe dan ook, mijn goede neef de ingenieur zorgt er wel voor dat het allemaal erg netjes gefabriceerd gaat worden.

een gevulde doos achterin...

van achteren gezien

zwart en glimmend

proefje van de gepatenteerde cel-opsluitconstruktie